اول و آخر... یار
بعضی حس ها م خیلی خاصن...مثلِ...
مثلِ حسِ یخ ِ بستنی خوردن تو چله ی زمستون...
حسِ روزای اول مدرسه...
حسِ وقتایی که سفر خانوادگی میرید، ولی تو باغِ سفر نباشی!
حسِ خنک دست کردن تو آبِ حوضِ آبی ِ ماهی ها...
حسی که تو دوران مدرسه ت دوستات میرن مسافرت و تو نمیری...
برات بی اهمیته... ولی وقتی مدرسه خلوت می شه... یه جور بدی می شه...
حسِ مزخرفی که یه نمره تو، تو سایت میبینی که استاد انداختتت...واویلا..
حسِ ذوقمرگی بعد از وقتایی که می تونی گناه کنی...
ولی نَفسِ ت رو میذاری تو فُرسُ انجامش نمی دی!!
حسِ مبهمِ رفتن به غسالخونه برای همین جوری!
حسِ شیرینِ تنهایی قدم زدن زیر بارون شدید...
بدونِ چتر...
۲۵ نظر
۲۴ مرداد ۹۲ ، ۰۰:۵۶