بسم ربّ الح س ی ن (علیه السلام)
فردا وقتی حبیب را می فرستی به قبیله ی اسد برای یاری خواستن
قبول می کنند که بیایند...
ولی
عمر سعد از جاسوسان می شنود
عده ای را دوان دوان می فرستد که مانعشان شود...
اسدیان درگیر می شوند
شهید و زخمی هم...
بقیه شان هم فرار...*
خدا نیاورد فردایی را که بخواهم فرار کنم...*منبع تاریخی: الوقایع و الحوادث: ج 2، ص 149
همین!
+ photo by mahi!
لعنت کند خدا کسی را که
فتوای تحریص کردن مردم
به کشتن امام حسین (علیه السلام) را صادر کرده بود به ابن زیاد،
برود در مسجد کوفه خطبه بخواند...
شریح قاضی را می گویم!
منبع تاریخی: الوقایع و الحوادث: ج 2 ص 124
همین!
بسم ربّ الح س ی ن (علیه السلام)
نامه نوشتی برای اهل کوفه...
قاصِدَت (قیسِ بن مسهر صیداوی) را مأمورین بین راهی گرفته بودند...
بر ضدّ یزید و ابن زیاد، سخن گفته بود...
سخن گفته بود و شهیدش کردند... *
عمربن سعد برای قتلَت وارد کربلا شد...
خیمه بر افروخت...
لشگرگاه ساخت، با 6 یا 9 هزار سوار...
برای قتلِ تو...
قتل ِ پسر ِ فاطمه (سلام الله علیها)...**
+با دست کوچک آمده، اما بزرگی ها کند/ با دست های کوچکش بس عقده ها را وا کند.... یا رقیه (سلام الله علیها)
منابع تاریخی:*قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 41
** قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 40
همین!
بسم ربّ الح س ی ن(علیه السلام)
وارد "غاضریه" یا "شاطئ الفرات" شدی...
پرسیدی نام دیگری هم دارد؟
شنیدی: "کربلا"...
قربان آهی بشوم که از تهِ دل کشیدی....
قربان دانه های اشکت بشوم که تو خودت "قتیل العبرات"ی...
همان دم گفتی: "اللهم أعوذ بک من الکرب و البلاء"...
کرب و بلا همان جا بود...
همان جایی که مردانتان را شهید کردند و ...
زنان و کودکانتان را به اسیری در آوردند...
حرمتِ تان را شکستند...
همان جا بود...
منابع تاریخی: مناقب ابن شهر آشوب: ج4 ص105.
جلاء العیون ص 379، معالی السبطین.
همین!
بسم ربّ الح س ی ن (علیه السلام)
حسین (علیه السلام)
در راهِ کربلا، در قصر بنی قاتل
از عبید الله بن حرّ جعفی
به یاری دعوت نمود...
عبیدالله اجابت نکرد
بعدا پشیمان شد... *
مهدی (عجله الله تعالی) دارد من را دعوت می کند...
حواسم هست؟!
*منبع تاریخی: ارشاد: جلد 2، صفحه 81
همین!
بسم رب الح س ی ن (علیه السلام)
مهم نیست اگر توی حسابت هیچ پولی نیست، یا کف جیبت از کف پای طفلِ معصومِ تازه به دنیا آمده تمیزتر است! مهم نیست اگر قبض تلفن یا خطت را پرداخت نکرده ای که حالا یک طرفه یا حتی هیچ طرفه شده و یا عاری از شارژ است، تلفن کارتی و سکه ای ای هم درکار نیست ! مهم نیست که توی کل کانتکت هات یک نفر را هم برای درد و دل اساسی نداری...
مهم این است یک نفر هست که با تمام وجود دوستش داری یک کسی که برای همیشه -اگر بخواهد- خطت را دو طرفه نگه می دارد و می توانی هر وقت که دلت کشید، برگردی سمتش و به نشانه ی ادب دستت را روی سینه ات بگذاری و زیر لب زمزمه کنی:
السلام علیک یا حسین ابن علی (روحی فداک)
+ اعیاد شعبانیه رو تبریک عرض می کنم. باشد که بهره لازم رو ببریم.
محتاج دعای شما خوبان...
همین!
بسم ربّ الح س ی ن (علیه السلام)
نه نوشتنم می آید نه حرف زدنم نه هیچ کار دیگر!
حالم مثل همین آسمانی که عین سیل می بارید خراب است، خراب!
دلم را باید ببرم تعمیرگاه... محرّم زمان خوبی ست برای تعمیر دل... حس خوبی دارم... یک جور نور امیدی ته دلم هست که حالش خوب می شود! یعنی به تعمیر کار دلم آنقدر مطمئن هستم که ناسالم بر نمیگرداند مرا...
رویم را زمین نینداز آقا...
پ.ن: نوای وبلاگم را دوست دارم حسابی...( +)
همین!
