...گویا راه های آسمان را خودش رفته...
اول وآخر... یار
به بهانه ی سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم شهید سید مرتضی آوینی در20فروردین 1372 قسمتی از سخنرانی رهبر عزیزمون رو این جا گذاشتم که خواندنش خالی از لطف نیست....واقعا جالبه...
من تا مدّتها که روایت فتح پخش مىشد، اصلاً شهید آوینى را نمىشناختم؛ ولى از مشتریهاى همیشگى روایت فتح بودم. یعنى هر شب جمعه، حتماً مىنشستم و این برنامه را نگاه مىکردم. روى من تأثیر زیادى مىگذاشت و مىدیدم که این کلام چقدر اثر دارد. یک وقت همان جوانان آمدند پیش من (به نظرم مال جهاد بودند) من در همان جلسه گفتم: «این صداى نجیبى که اینها را بیان مىکند، چیز خیلى جالبى است؛ این را نگهدارید.» خودش هم قاعدتاً در آن جلسه بود. کسى هم به من نگفت که «این آقاست.» اما بعدها خودِ ایشان به من نوشت: «آن کسى که اینها را تهیه مىکند، من هستم.»
کسى که مىخواهد چنین برنامههایى بسازد، باید آن نجابت و معصومیت و استحکام و اطمینان به سخن را داشته باشد. گاهى حرفى را کسى مىزند و حرف بزرگى است؛ اما پیداست که خودش اعتقادى به این حرف ندارد. امّا این صدا، آن صدایى است که بزرگترین حرفها را مىزد و خودش اعتقاد داشت. مثلاً مىگفت: «این جوانان ما، به راههاى آسمان آشناترند تا به راههاى زمین.» این را چنان مىگفت که گویا راههاى آسمان را خودش رفته، دیده و مىداند که اینها آشناتر هستند! ما خیال مىکنیم صداى جنگى باید صداى کلفت و نخراشیدهاى باشد. امّا ایشان آنطور صدایى نداشت. صدایى بود معصوم و نجیب و درعینحال استحکامى ویژه داشت؛ در قالب نوشتارى قوى و هنرمندانه.
مصاحبه توسط تهیه کنندگان مجموعهى «روایت فتح» 11/06/1372
پ.ن1: ویژه نامه سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم به همراه والپیپر ، تم موبایل ، فیلم و صداهای روایت فتح (+)
پ.ن2: دانلود (63kb) صدای شهید آوینی هست.
پ.ن3:اللهم صل على فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها والسر المستودع فیها بعدد ما احاط به علمک...
همین!
همین!
التماس دعا
یاعلی