مجلس دهم! عاشورای حسینی...

بسم رب الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

امروز حسین^{(علیه السلام)} ...
                                          ح س ی ن ^{(علیه السلام)}
                                                                               می شود...
تشنه، گرسنه...
ذوالجناح با یال خونین خبر داد...

+ در روضه ی ارباب جا دارد آدم جان بدهد........ 
+ در این روز خوردن و آشامیدن، بخصوص از غذاهای لذیذ، نامناسب است...*

التماس دعا

^{منابع تاریخی:}_{*توضیح المقاصد: ص3}

                          _{مسارالشیعه: ص25.}

همین!

مجلس نهم! تاسوعای حسینی...

بسم رب الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

_{+ photo by mahi !}

و لعن الله ابن مرجانه و عمر پسرِ سعد را

که خوشحال بودند از کثرت سپاهشان...*

شمر، به خیالش امان نامه اش را قبول می کنند!

از طرف امیرشان می گفت امان نامه برای این باشد که به خاطر حسین^{(علیه السلام)} خودتان را به کشتن ندهید!!

هُم لا یفقهون!

عموی مان عباس^{(علیه السلام)} فرمود:

"لعنت خدا بر تو و بر امیرِ تو (و بر امان تو) باد...

ما را امان نامه می دهید در حالی که پسرِ رسولِ خدا در امان نباشد؟!" **

به گمانم ابرها هم برای مظلومیت پسرِ رسول خدا دلشان گریه می خواست... مثلِ منِ الآن...

امروز عمو... سه بخش دارد...

...دست... بدن... دست...

و الله ان قطعتموا یمینی‏ انی احامی ابدا عن دینی‏...

پ.ن : شنیدنی : (+)

^{منابع تاریخی:}_{*کافی: ج 4، ص 147}

                     _{**از مدینه تا مدینه: ص 381-382}

همین!

مجلس هشتم!

بسم رب الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

آب... نایاب...شد...*

همه ی لذت یک پدر به این است که قد و بالای جوانش را ببیند برای همین زمانی که حضرت علی اکبر^{(علیه السلام)} اذن میدان می گیرند ، پدر از ایشان می خواهد که

سر راهت دم آن خیمه کمی راه برو...

حالا شما حسابش را بکنید، زمانی که حضرت ارباب بالای سر جوانش بود عمه ی سادات کنارشان رفت تا او را با خود ببرند حسین بن علی ^{(علیه السلام)} فرمود زینب من زیر شانه هایش را می گیرم، شما هم پاهایش را، اما همین که قصد بلند کردن بدن را کردند دیدند نمی شود بدن را بلند کرد. امام حسین ^{(علیه السلام)} عبای خود را گشودند تا بدن "اِرباً اِربا" را داخل آن بگذارند... **

خواهم که بوسه ات زنم،اما نمی شود
جایی برای بوسه که پیدا نمی‌شود

ای پاره‌پاره‌تر ز دلِ پاره پاره‌ام
گفتم بغل کنم بدنت را .. نمی‌شود

امروز وقتی حسین بن علی^{(علیه السلام)}
پسرَش، علیِ اکبرَش، جانَش را به میدان می فرستد،
می پرسد که علیِ اکبرَم، مرگ را چگونه می بینی؟!
می شنود: "بابا جان مرگ در راه شما عشق است برای من..."

+ جوانان بنی هاشم بیایید...
+باید کفن به وسعت یک دشت آورم/در یک کفن که پیکر تو جا نمی‌شود
+زخم قلب پدر از جسم پسر بدتر بود/ اِرباً اِربا دلِ بابای علی اکبر بود...
+ روضه ی علی اکبر^{(علیه السلام)} بسی جگر سوز است...
+ شنیدنی : (+)

^{منبع تاریخی:}_{*قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 81}

               **کتاب گودال سرخ

همین!

مجلس هفتم!

بسم رب الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

عمرِ سعد
آمد که ملاقات و گفتگو کند با شما
ابن زیاد ماجرا را شنید
دستور منع آب داد...*
آب فرات منع شد**
گهواره ای دیگر نجنبید.. آه .. دل رباب.. قدم های رفت و برگشت ارباب..

+نفس سوختگان دود شده..

^{منابع تاریخی:}_{*قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 63}

                     _{** فیض الاسلام، ص 146}

همین!

مجلس ششم!

بسم رب الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

جمع شده اند کنار فرات با طبل و دهل!
سه هزار مرد خونریز...
در اصل
با عزت ترین افراد روی زمین را
محاصره کرده بودند!
آری اولین محاصره از این جا آغاز شد..
دستورش را عمرِ سعد^{(لعنت الله علیه)}  صادر کرده بود!*

حضرت قاسم^{(علیه السلام)}
چشید طعمِ شیرین تر از عسل را
از دستِ
تلخ ترینِ مردمان...

^{*منبع تاریخی:} _{از مدینه تا مدینه، ص360} 

همین!

مجلس پنجم!

بسم ربّ الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

فردا وقتی حبیب را می فرستی به قبیله ی اسد برای یاری خواستن

قبول می کنند که بیایند...

ولی

عمر سعد از جاسوسان می شنود

عده ای را دوان دوان می فرستد که مانعشان شود...

اسدیان درگیر می شوند

شهید و زخمی هم...

بقیه شان هم فرار...*

خدا نیاورد فردایی را که بخواهم فرار کنم...
منِ مدعیِ منتظرِ مهدی^{(عجله الله تعالی)} ...

+ اهل کرم بر فقیر سخت نگیرند/ مطمئنم با دلم کنار می آید...

^{*منبع تاریخی:} _{الوقایع و الحوادث: ج 2، ص 149}

همین!

مجلس چهارم!

بسم ربّ الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

^{+ photo by mahi!}

لعنت کند خدا کسی را که

فتوای تحریص کردن مردم

به کشتن امام حسین ^{(علیه السلام)} را صادر کرده بود به ابن زیاد،

برود در مسجد کوفه خطبه بخواند...

شریح قاضی را می گویم!

^{منبع تاریخی:} _{الوقایع و الحوادث: ج 2 ص 124}

همین!

مجلس سوم!

بسم ربّ الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

نامه نوشتی برای اهل کوفه...

قاصِدَت (قیسِ بن مسهر صیداوی) را مأمورین بین راهی گرفته بودند...

بر ضدّ یزید و ابن زیاد، سخن گفته بود...

سخن گفته بود و شهیدش کردند... *

عمربن سعد برای قتلَت وارد کربلا شد...

خیمه بر افروخت...

لشگرگاه ساخت، با 6 یا 9 هزار سوار...

برای قتلِ تو...

قتل ِ پسر ِ فاطمه ^{(سلام الله علیها)}...**

+با دست کوچک آمده، اما بزرگی ها کند/ با دست های کوچکش بس عقده ها را وا کند.... یا رقیه ^{(سلام الله علیها)}

 ^{منابع تاریخی:}_{*قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 41}

                     _{** قلائد النحور: ج محرم و صفر، ص 40}

همین!

مجلس دوم!

بسم ربّ الح س ی ن^{(علیه السلام)}

وارد "غاضریه"  یا "شاطئ الفرات" شدی...

پرسیدی نام دیگری هم دارد؟

شنیدی: "کربلا"...

قربان آهی بشوم که از تهِ دل کشیدی....

قربان دانه های اشکت بشوم که تو خودت "قتیل العبرات"ی...

همان دم گفتی: "اللهم أعوذ بک من الکرب و البلاء"...

کرب و بلا همان جا بود...

همان جایی که مردانتان را شهید کردند و ...

زنان و کودکانتان را به اسیری در آوردند...

حرمتِ تان را شکستند...

همان جا بود...

^{منابع تاریخی:} _{مناقب ابن شهر آشوب: ج4 ص105.}

                    _{جلاء العیون ص 379، معالی السبطین.}

همین!

مجلس اول!

بسم ربّ الح س ی ن ^{(علیه السلام)}

حسین ^{(علیه السلام)}

در راهِ کربلا، در قصر بنی قاتل

از عبید الله بن حرّ جعفی

به یاری دعوت نمود...

عبیدالله اجابت نکرد

بعدا پشیمان شد... *

مهدی ^{(عجله الله تعالی)} دارد من را دعوت می کند...

حواسم هست؟!

_{^{*منبع تاریخی:} ارشاد: جلد 2، صفحه 81}

همین!