اول و آخر ... یار
داشتم وبگردی میکردم که چشمم خورد به نوشته ای که وضعیت سینما فلان است و چنان! نخیر!نه تنها سینما بلکه تلویزیون ما هم دست کمی از تئاتر و سینمای ما ندارد!
برای مثال نگاهی می اندازیم به همین دوسریالی که این شب ها روی آنتن میروند...یکی "شیدایی"از شبکه سوم سیما و دیگری "تاثریا"....
جدا از داستان های این دو که هر دو مخاطب را از پشت کوه آمده فرض کرده اند، نوع بازی بازیگران خود جای بحث دارد! برای مثال طه به زن سابق خود میگوید:"تو چشم من نگاه کن به لیلا بگو چقد دوسش دارم!" همین مانده که یک زن دیگر عمق دوست داشتن کسی دیگر را با چشم تو چشم شدن پی ببرد! اصلا گیرم خود لیلا نگاه کند! کاش به یک بار نگاه ختم شود!ممکن است آن پلان از فیلم خراب شود و مجبور باشند 50 بار 5دقیقه چشم تو چشم شوند و حرفشان را بزنند!
چرا بی حیایی انقد باید رواج پیدا کند که این نوع صحنه ها برای مخاطبی که فقط تلویزیون خودی را میبیند عادی شود؟ چرا برای جذب مخاطب دست به هر ایده ای زد و الگوهای فارسی وانی انتخاب کرد؟!
مگر فارسی وان غیر از این مسائل را میگوید؟همین فریاد زدن زن در مقابل مردش هر قسمتی 100 بار؟؟ زیباست؟؟ یا نقش های اول این قسمت قبلا با کسی دیگر بودند این مورد را دیگر رویشان نشده که خارج از عرف داستان بنویسند وگرنه مینوشتند!!
آخرش میشود این عکس ها که تازه قابل پخش هستند:
تا ثریا هم که دستشان درد نکند ! هرجا قاتلی و قتلی هست، پای چادر در میان است!!
همین!