اول و آخر...یار
ای آغازترینِ آغاز!
اگر غضبی در ابروان تو گرهی بیندازد، آسمان انگار که از ارتفاع خسته شده باشد به آنی پایین می آید و چراغش را درخود فروبمیراند و باد زمین را مثل کاغذی مچاله کند.
نگذار که از مغضوبین باشیم شاید کمی غیرت بندگی بیابیم و شوق مدح تو ما را فراگیرد آن وقت دیگر بی هراس دست در گردن مرگ و قدم زنان با آن در کوچه های زندگی می رویم. تا شاید این دلِ مسموم از بیماری برخیزد و نام معطر تو را با خود زمزمه کند:
"یا حَبیبَ مَن لا حَبیبَ لَه"
پ.ن:امام سجاد(علیه السلام): دختران و زنان مانند بلورند آن ها را نشکنید، چون فطرت و ساختمان روحی و احساسی دختران همانند یک گل لطیف است... پیشاپیش روزِ خانم مبارک!
پ.ن:ما دیگه رفتیم تو غار امتحانا شاید ماهی یک بار، سالی یک بار یه سری زدیم!!
همین!
۱۱ نظر
۰۵ ارديبهشت ۹۲ ، ۲۲:۳۷